যদিও ২৪ বছৰ আগতে কাৰ্গিল যুদ্ধ হৈছিল । ইয়াৰ স্মৃতিবোৰ আজিও জীয়াই আছে। আজিও প্ৰতিগৰাকী মাতৃ, প্ৰতিজন পিতৃ, প্ৰতিজন ভাই-ভনী, পত্নীৰ হৃদয়ত এটা আঘাত আছেই । কাৰণ ১৯৯৯ চনৰ মে’-জুলাই মাহত সংঘটিত হোৱা এই যুদ্ধত, সেয়া সীমান্তৰ এইফালেই হওক বা সিপাৰে হওক, সকলোৱে এজনক বা আনজনক হেৰুৱাই পেলাইছিল, যাৰ লগত হয়তো শেষবাৰৰ বাবেও কথা পতাৰ সুযোগ নাপালে । বহু সৈনিকে নিজৰ নৱজাত সন্তানকো কোলাত লৱ নেপাইছিল । কিন্তু ভাৰত মাতাৰ এই পুত্ৰ সন্তানসকলে একো গুৰুত্ব নিদিয়াকৈয়ে কেৱল শত্ৰুৰ ভূমিত নিজৰ ত্ৰিৰংগা পুতি থৈ জয়লাভ কৰিলে।
শ্বহীদ জোৱানসকলৰ পিতৃ-মাতৃৰ পুত্ৰক হেৰুৱাৰ দুখ আছিল যদিও তেওঁলোকৰ পুত্ৰই ভাৰত মাতৃৰ বাবে প্ৰাণ হেৰুৱাই গৌৰৱৰ কৰিছিল । এই শ্বহীদসকলৰ কিছু কাহিনী আৰু তেওঁলোকৰ লগত জড়িত কিছুমান কথা (True Stories Of Kargil Martyrs) যিবোৰ তেওঁলোকৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া আৰু আপোনজনে শ্বেয়াৰ কৰিছিল, সেইবোৰ আপোনালোকৰ মাজলৈ অনা হৈছে, যিবোৰ শুনিলে আপোনাৰ বুকুখন গৌৰৱেৰে ফুলি উঠিব আৰু আপোনাৰ চকু দুটা সেমেকি পৰিব।
১/ কেপ্তেইন বিক্ৰম বাত্ৰ
কাৰ্গিল যুদ্ধৰ সময়ত অমূল্য অৱদানৰ বাবে কেপ্তেইন বিক্ৰম বাট্ৰাক মৰণোত্তৰভাৱে পৰম বীৰ চক্ৰৰে সন্মানিত কৰা হয়। তেওঁৰ নিৰ্ভীক মনোভাৱৰ বাবেও তেওঁক শ্বেৰশ্বাহ বুলি কোৱা হৈছিল। প্ৰয়োজনৰ সময়ত তেওঁ অনন্য সাহস দেখুৱাইছিল। কেপ্তেইন বাট্ৰাই ঘূৰি অহাৰ পিছত প্ৰেমিকা ডিম্পলক বিয়া কৰোৱাৰ কথা আছিল ।
দ্য কুইণ্টক দিয়া এক সাক্ষাৎকাৰত ডিম্পলে নিজৰ জীৱন সম্পূৰ্ণ কৰা মানুহজনৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰেম প্ৰকাশ কৰে।
"যোৱা ১৭ বছৰত এনে এটাও দিন নাই যেতিয়া মই আপোনাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন অনুভৱ কৰিলোঁ । এনে লাগিছে যেন আপুনি কোনো পোষ্ট এটাত থকা যেন লাগিছে। মানুহে আপোনাৰ কৃতিত্বৰ কথা ক’লে মোৰ বৰ গৌৰৱ অনুভৱ হয় কিন্তু তাৰ লগতে হৃদয়ৰ কোণত কিছু আক্ষেপ থাকে। আপুনি ইয়াত থাকিব লাগিছিল, আপোনাৰ বীৰত্বৰ কাহিনীবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিব লাগিছিল, শুনিব লাগিছিল যে আপুনি কেনেকৈ আজিৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে প্ৰেৰণা। মই অন্তৰত জানো যে আমি আকৌ লগ হ'ম, এয়া মাথোঁ সময়ৰ কথা।"
২/ কেপ্তেইন অনুজ নায়াৰ
কেপ্তেইন অনুজ নায়াৰৰ বয়স মাত্ৰ ২৪ বছৰ আছিল যেতিয়া তেওঁ আমাৰ দেশৰ বাবে যুঁজি নিজৰ প্ৰাণ দিছিল। এইটোৱেই আছিল তেওঁৰ অভিযানৰ সফলতা যাৰ বাবে টাইগাৰ পাহাৰটো দখল কৰিব পাৰিছিল। মৰণোত্তৰভাৱে তেওঁক মহাবীৰ চক্ৰৰে সন্মানিত কৰা হয়। তেওঁৰ পিতৃ প্ৰফেছাৰ নায়াৰে কেইবছৰমান আগতে তেওঁৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে এই কাহিনীটো Deccan Herald ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰিছিল।
অনুজ দশম শ্ৰেণীত পঢ়ি থাকোঁতে এটা গুৰুতৰ দুৰ্ঘটনাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়, য’ত তেওঁৰ আঁঠুৰ পৰা ভৰিৰ আঙুলিলৈকে সম্পূৰ্ণৰূপে ফাটি গৈছিল। ১৬ বছৰ বয়সত তেওঁ এনাস্থেচিয়া নোহোৱাকৈ ২২টা চিলাই কৰিছিল । তেওঁ মোক ক’লে যে বিষ ভৰিৰ নহয় মগজুতহে হয়।
৩/ কেপ্তেইন বিজয়ন্ত থাপাৰ
কাৰ্গিল যুদ্ধৰ সময়ত কেপ্তেইন বিজয়ন্ত থাপাৰে মাত্ৰ ২২ বছৰ বয়সতে নিজৰ প্ৰাণ ত্যাগ কৰিছিল। কেপ্তেইন থাপাৰে তিনি প্ৰজন্ম ধৰি ভাৰতীয় সেনাবাহিনীত সেৱা আগবঢ়াই আহিছে, তেওঁ এই পৰম্পৰাকো আগুৱাই লৈ গৈ সমগ্ৰ দেশক গৌৰৱান্বিত কৰিছিল। ২০১৬ চনত তেওঁৰ পিতৃ কৰ্ণেল (অৱসৰপ্ৰাপ্ত) বিজেন্দৰ থাপাৰে ১৬ হাজাৰ ফুট বগাই পাকিস্তানী অনুপ্ৰৱেশকাৰীৰ বিৰুদ্ধে নিৰ্ভয়ে যুঁজি পুত্ৰৰ মৃত্যু হোৱা পাহাৰৰ শিলত বহি শেষ ইচ্ছা পূৰণ কৰিছিল। পিতৃয়ে পুত্ৰক লৈ গৌৰৱ অনুভৱ কৰে আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ বহুতৰে বাবে প্ৰেৰণা হ’ব বুলি বিশ্বাস কৰে।
বিজয়ন্তৰ দৰে যুৱক-যুৱতীসকলে তেওঁলোকৰ পৰা জাতিয়ে যি আশা কৰিছিল, সেয়াই তেওঁলোকৰ কৰ্তব্য আছিল। আচলতে কাৰ্গিলৰ যুদ্ধ ভাৰতীয় ৰাষ্ট্ৰৰ ভিতৰত সৰ্বোত্তম, য'ত কেপ্তেইন বিজয়ন্তৰ দৰে বহু সাহসী সৈনিকে সাহসেৰে যুঁজি ভাৰত মাতৃৰ পবিত্ৰতাক অক্ষত ৰাখিছিল। তাক সন্মানেৰে ঘূৰাই আনিছিল । দেশবাসীয়ে সাহসী হৃদয়ৰ প্ৰতি মৰম আৰু সমৰ্থনৰ ওপচাই দিলে। অৱশ্যে তেওঁ যি কৰিলে তাক লৈ আমি গৌৰৱান্বিত, কিন্তু এজন পুত্ৰক হেৰুৱাই পেলোৱাটো বেদনাদায়ক আৰু আমি জীৱনৰ প্ৰতিটো দিনেই ইয়াৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যাওঁ।
৪/ মেজৰ পদ্মপাণি আচাৰ্য
যেতিয়া মেজৰ আচাৰ্যৰ শ্বহীদ হোৱাৰ খবৰ আহিল, তেতিয়া তেওঁৰ পত্নী গৰ্ভৱতী আছিল। শেষবাৰৰ বাবে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ সৈতে কথা পাতিছিল ২১ জুনত, সেইদিনা তেওঁৰ জন্মদিন আছিল। তেওঁ গম পোৱা নাছিল যে এইটোৱেই শেষবাৰৰ বাবে পুত্ৰৰ মাত শুনিব। ৰাজপুতনা ৰাইফলছৰ মেজৰ পদ্মপানী আচাৰ্যক মৰণোত্তৰভাৱে মহাবীৰ চক্ৰৰে সন্মানিত কৰা হয়।
তেওঁৰ মাতৃ বিমলা আচাৰ্যই পুত্ৰক মৰমেৰে স্মৰণ কৰে:
এগৰাকী মাতৃ হিচাপে মই নিশ্চিতভাৱে দুখী আৰু আঘাত কিন্তু এগৰাকী দেশপ্ৰেমিক হিচাপে মই মোৰ পুত্ৰক লৈ গৌৰৱান্বিত।
৫) লেন্স নাইক নিৰ্মল সিং
তাইৰ হাতত কেৱল স্বামীৰ সেনাৰ ইউনিফৰ্মহে বাকী আছে। টাইগাৰ হিলত স্বামী শ্বহীদ হোৱাৰ সময়ত লেন্স নাইক নিৰ্মল সিঙৰ পত্নী যছৱিন্দৰ কৌৰৰ বিবাহৰ মাত্ৰ ৫ বছৰহে হৈছিল। সেই সময়ত তেওঁৰ পুত্ৰৰ বয়স মাত্ৰ ৩ বছৰ।
প্ৰয়াত স্বামীৰ ইউনিফৰ্মক লৈ এতিয়াও আশাত আছে জছৱিন্দৰ কৌৰৰ।
ই (তেওঁৰ ইউনিফৰ্ম) তেওঁৰ সন্মান আছিল আৰু এতিয়া মোৰ অহৰহ সংগী। নিয়মিতভাৱে ধুই ইস্ত্ৰী কৰি লওঁ আৰু যেতিয়াই বিভ্ৰান্তি হওঁ বা দিশ ল’ব বিচাৰে তেতিয়াই তেওঁৰ ইউনিফৰ্ম হাতত ধৰি ৰাখোঁ। এজন প্ৰকৃত সৈনিকৰ ইউনিফৰ্ম মোৰ বাবে লাইটহাউচৰ দৰে। মোৰ পুত্ৰক প্ৰকৃত সৈনিকৰ পুত্ৰ কৰি তোলাৰ পথত আগবাঢ়িছো।
৬) মেজৰ মাৰিয়াপ্পান সৰৱনন
বটালিকৰ শৃংগ ৰক্ষা কৰি থকা অৱস্থাত কাৰ্গিল যুদ্ধত শ্বহীদ হৈছিল মেজৰ মৰিয়াপ্পান সৰৱনন। এমাহতকৈও অধিক সময় তেওঁৰ মৃতদেহ নো মেনছ লেণ্ডত বৰফৰ মাজত আবদ্ধ হৈ থাকিল। প্ৰতিবাৰেই ভাৰতীয় সৈন্যই তেওঁৰ মৃতদেহ উদ্ধাৰৰ চেষ্টা চলাইছিল পাকিস্তানীসকলে গুলীচালনা কৰিছিল। গতিকে যেতিয়া পাকিস্তানীসকলে তেওঁৰ মৃতদেহটো ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল তেতিয়া ভাৰতীয়ই গুলীচালনা কৰিছিল। অৱশেষত তেওঁৰ মৃত্যুৰ ৪১ দিনৰ পাছত উদ্ধাৰ হয় তেওঁৰ মৃতদেহ। তেওঁৰ মাতৃ অমিতাৱল্লী মৰিয়াপ্প্নে শেষবাৰৰ বাবে পুত্ৰক দেখাৰ কথা মনত পেলাইছে।
কাৰ্গিল যুদ্ধৰ আগতে তেওঁ বন্ধু এজনৰ বিয়াত অংশ ল’বলৈ ঘৰলৈ আহিছিল আৰু ডেৰ মাহ আমাৰ লগত থাকিছিল। শেষবাৰৰ বাবে ফোন কৰি ক’লে যে তেওঁৰ ইউনিটটো শ্বিফ্ট কৰা হৈছে। তেওঁ আমাক কেতিয়াও কোৱা নাছিল যে তেওঁ কাৰ্গিললৈ যাব, আমি ভাবিছিলো নিয়মীয়া পোষ্টিঙ আছিল ।
৭) মেজৰ ৰাজেশ সিং অধিকাৰী
মেজৰ অধিকাৰীৰ বিবাহৰ মাত্ৰ ১০ মাহ হৈছিল যেতিয়া তেওঁক নিজৰ দেশৰ সেৱাৰ বাবে কাৰ্গিললৈ পঠিওৱা হৈছিল আৰু তেওঁ এই কাৰ্য্যত অতি গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছিল। পত্নীলৈ লিখা শেষৰ এখন চিঠিত তেওঁ কৈছিল যে তেওঁ ঘূৰি আহিব বুলি নিশ্চিত নহয়। সেই সময়ত তেওঁৰ পত্নী কিৰণ গৰ্ভৱতী আছিল। তেওঁ এই চিঠিখন লিখিছিল যেতিয়া তেওঁ নিজৰ মিছনত সফল হৈছিল। তেওঁৰ চিঠিখনৰ উত্তৰত তেওঁৰ পত্নীয়েও এখন চিঠি লিখিছিল যিখন তেওঁ পঢ়িব পৰা নাছিল।
মই ছোৱালী সন্তান জন্ম দিওঁ বা ল'ৰা সন্তান জন্ম দিওঁ, আপুনি ঘূৰি আহিলে মই সুখী হ'ম আৰু নহ'লে মই শ্বহীদ পত্নী হোৱাৰ বাবে গৌৰৱ অনুভৱ কৰিম, কিন্তু মই আপোনাক এটা কথা প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো মই বিচাৰো এই চিঠিখনৰ জৰিয়তে মই আপোনাক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো যে মই কেৱল মোৰ সন্তানক কাৰ্গিল দেখুৱাই নহয় তাক আপোনাৰ দৰে সৈনিক কৰি তোলিম ।
জয় হিন্দ ।।
