আমাৰ জীৱনৰ কেইবাটাও বছৰত এটা আঘাতজনক, ভয়ংকৰ স্মৃতি প্ৰায়ে আমাৰ মনত সুখী, আনন্দময় স্মৃতিৰ তুলনাত সদায় বেছি স্পষ্টভাৱে মনত ৰখি যাই ।
এতিয়া টুলেন ইউনিভাৰ্চিটি স্কুল অৱ চাইন্স এণ্ড ইঞ্জিনিয়াৰিং আৰু টাফ্টছ ইউনিভাৰ্চিটি স্কুল অৱ মেডিচিনৰ গৱেষকসকলে কিয় সেই কথা জানিব পাৰিছে।
আমাৰ মগজুৰ আৱেগিক কেন্দ্ৰত -- এমিগডালাত ভয়ংকৰ স্মৃতিৰ গঠনৰ বিষয়ে তেওঁলোকে অধ্যয়ন কৰি আহিছে আৰু এই ব্যৱস্থাৰ আঁৰত তেওঁলোকৰ এটা তত্ত্ব আছে।
তেওঁলোকে দেখিলে যে মানসিক চাপৰ নিউৰ’ট্ৰান্সমিটাৰ ন’ৰেপিনেফ্ৰিনে এমিগডালাত থকা প্ৰতিৰোধক নিউৰনৰ এটা নিৰ্দিষ্ট জনসংখ্যাক উদ্দীপিত কৰি মগজুত ভয় প্ৰক্ৰিয়াকৰণৰ কাম কৰি বৈদ্যুতিক নিৰ্গমনৰ পুনৰাবৃত্তিমূলক বিস্ফোৰণৰ আৰ্হি সৃষ্টি কৰে।
ফাটি যোৱা আৰ্হিটোৱে এমিগডালাত মগজুৰ তৰংগৰ দোলনৰ কম্পাঙ্ক জিৰণিৰ অৱস্থাৰ পৰা উত্তেজিত অৱস্থালৈ সলনি কৰি ভয়ৰ স্মৃতিৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে।
টুলেন কোষ আৰু আণৱিক জীৱবিজ্ঞানৰ অধ্যাপক জেফ্ৰি টাস্কাৰ, স্নায়ুবিজ্ঞানৰ কেথেৰিন আৰু হাণ্টাৰ পিয়ৰচনৰ অধ্যক্ষই অস্ত্ৰধাৰী ডকাইতিৰ এটা উদাহৰণৰ কথা উল্লেখ কৰি ব্যাখ্যা কৰিছে, “যদি আপুনি বন্দুকৰ গুলীত ধৰি ৰখা হয়, তেন্তে আপোনাৰ মগজুৱে ষ্ট্ৰেছ নিউৰ’ট্ৰান্সমিটাৰ ন’ৰেপিনেফ্ৰিনৰ এটা গোট নিঃসৰণ কৰে, যিটোৰ দৰেই।” এটা এড্ৰিনেলিন ৰাছ।”
তেওঁ লগতে কয়, "ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ আৱেগিক মগজুৰ নিৰ্দিষ্ট বৰ্তনীত বৈদ্যুতিক নিৰ্গমনৰ ধৰণ সলনি হয়, যিটো এমিগডালাত কেন্দ্ৰীভূত হৈ থাকে, যিয়ে পাছলৈ মগজুক উচ্চ উত্তেজনাৰ অৱস্থালৈ পৰিৱৰ্তন কৰে যিয়ে স্মৃতিশক্তি গঠনত সহায় কৰে, স্মৃতিশক্তিৰ ভয় যিহেতু ই ভয়ংকৰ। এইটো একেই।" প্ৰক্ৰিয়া, আমি ভাবো, যে পিটিএছডিত বিপথে পৰিচালিত হয় আৰু ইয়াক এনেদৰে কৰি তোলে যে আপুনি আঘাতজনক অভিজ্ঞতা পাহৰিব নোৱাৰে।"
0 Comments:
Post a Comment