এয়াৰ লেয়াৰিং হৈছে ভিতৰৰ লেণ্ডস্কেপ উদ্ভিদৰ কাণ্ডত শিপা প্ৰস্তুত কৰাৰ এক উপযোগী পদ্ধতি যি বোৰৰ তলৰ পাতবোৰ হেৰুওৱাৰ জৰিয়তে "লেগি" হৈ পৰিছে।
চীনাসকলে শতিকা আগতে বিকশিত কৰা বুলি বিশ্বাস কৰা এই পদ্ধতিটো কিছুমান অধিক কঠিন-পৰা-শিপা উদ্ভিদ প্ৰচাৰৰ মাধ্যম হিচাপে সফলতাৰে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। যিহেতু ইয়াৰ বাবে অত্যাধিক যত্ন আৰু ধৈৰ্য্যৰ প্ৰয়োজন আছিল, বায়ুৰ স্তৰ কেৱল উচ্চ প্ৰশিক্ষিত উদ্ভিদকৰ্মীয়েহে ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
প্ৰক্ৰিয়াটো আছিল উদ্ভিদৰ কাণ্ড বা শাখাত আঘাত কৰা আৰু আঘাতপ্ৰাপ্ত স্থানৰ পৰা শিপা বিকশিত নোহোৱালৈকে আঘাতপ্ৰাপ্ত কাণ্ডটো আৰ্দ্ৰ স্ফেগনাম মছ বা একে ধৰণৰ শিপা মাধ্যমেৰে আৱৰি ৰখা। শিপা গঠন নোহোৱালৈকে শিপা মাধ্যমটো আৰ্দ্ৰ কৰি ৰখাৰ প্ৰসাৰকৰ সামৰ্থ্যৰ ওপৰত সফলতা নিৰ্ভৰ শীল আছিল আৰু নতুন উদ্ভিদটোক সমৰ্থন কৰিবলৈ যথেষ্ট ডাঙৰ আছিল। কেৱল যিহেতু পলিইথিলিন চলচ্চিত্ৰৰ বিকাশৰ পিছতহে বায়ুৰ স্তৰ ঘৰুৱা মালি আৰু অপেছাদাৰী উদ্যানবিশেষজ্ঞৰ বাবে প্ৰচাৰৰ এক ব্যৱহাৰিক পদ্ধতি হৈ পৰিছে।
অন্যান্য কম জটিল পদ্ধতিৰ দ্বাৰা সহজে শিপা থকা উদ্ভিদবোৰত বায়ুস্তৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়, কিন্তু ই শোভাময় ডুমুর, ডাইফেনবাচিয়া, ক্ৰটন আৰু ভেষজ প্ৰকৃতিৰ আন উদ্ভিদৰ শিপাৰ বাবে উপযোগী। এনেদৰে সঘনাই প্ৰচাৰিত উডি উদ্ভিদবোৰৰ ভিতৰত আছে মেগনোলিয়া, হলি, কেমেলিয়া, এজালেয়া আৰু বহুতো ফল আৰু বাদাম ধাৰণকাৰী উদ্ভিদ যেনে চাইট্ৰাছ, আপেল, নাশপাতি আৰু পেকেন।
সৰ্বোত্তম ৰুটিঙৰ বাবে আগৰ ঋতুত বা গ্ৰীষ্মৰ মাজভাগত চলিত ঋতুৰ বিকাশৰ পৰা পৰিপক্ক অঙ্কুৰত উৎপাদিত শ্বুটত বসন্তকালত বায়ুৰ স্তৰ প্ৰস্তুত কৰক। কাঠৰ উদ্ভিদৰ ক্ষেত্ৰত, পেঞ্চিলৰ আকাৰ বা ডাঙৰ কাণ্ডবোৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ। কাণ্ডটো অধিক ভেষজ উদ্ভিদৰ ওপৰত বহুত ডাঠ হ'ব পাৰে।
সফল বায়ু স্তৰ এটা তৈয়াৰ কৰাৰ পদক্ষেপবোৰ নিম্নলিখিত অংকনবোৰত দেখুওৱা হৈছে:
চিত্ৰ 2। বায়ু স্তৰৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে কম কাঠৰ কাণ্ড থকা উদ্ভিদবোৰআঘাত কৰাৰ পদ্ধতি। এই পদ্ধতিসাধাৰণতে পাতৰ উদ্ভিদ যেনে ৰবৰ উদ্ভিদ, (ফিকাছ বেঞ্জামিনি আৰু ফিকাছ ইলাষ্টিকা) আৰু ডাইফেনবাচিয়াত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। (ক) তীক্ষ্ণ চুৰিৰে, 1 1/2 ৰ পৰা 2 ইঞ্চি দীঘল, প্ৰায় কাণ্ডৰ কেন্দ্ৰলৈ দীঘল ওপৰলৈ কাটি বনাওক। (খ) কাঠৰ টুকুৰা, টুথপিক বা স্ফেগনাম মছৰ পাক খোৱা টুকুৰা এটা খুলি ৰাখিবলৈ আৰু কটা কলাবোৰ পুনৰ মিলিত হোৱাপ্ৰতিহত কৰিবলৈ সুমুৱাওক। এই মুহূৰ্তত, আঘাতপ্ৰাপ্ত এলেকাটো শিপা প্ৰক্ৰিয়াটো দ্ৰুত কৰাৰ বাবে এটা বাণিজ্যিক ৰুটিং যৌগৰ সৈতে ধুলি সাৰিব পাৰে। অৱশ্যে, এনে যৌগবোৰে কঠিন-পৰা-শিপাৰ প্ৰকাৰৰ ওপৰত শিপাৰ উৎপাদন বীমা নকৰে।
চিত্ৰ 3। এমুঠি সেমেকা স্ফেগনাম মছ প্ৰয়োগ কৰক যাতে ই কাণ্ডটোৰ আঘাতপ্ৰাপ্ত অংশটো আৱৰি ৰাখক। স্ট্ৰিংৰ সৈতে মছটো ঠাইত বান্ধি লেতেৰা কৰাটোৱে প্ৰক্ৰিয়াটো সম্পূৰ্ণ কৰাৰ সময়ত ইয়াক স্থিতিত ৰখাত সহায় কৰে। স্ফেগনাম মছ হাউল্ডটো ভালদৰে সেমেকা হোৱাৰ বীমা কৰিবলৈ কেইবা ঘণ্টা তিয়াই থোৱা হয়। ব্যৱহাৰ কৰাৰ আগতে অতিৰিক্ত পানী চেপি উলিয়াওক, কিয়নো অত্যাধিক আৰ্দ্ৰতাৰ ফলত উদ্ভিদৰ কোষকলাক্ষয় আৰু অৱনতি হ'ব।
চিত্ৰ 4। উদ্ভিদৰ কাণ্ডৰ আকাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি প্ৰায় 6" এক্স 12" বা 8" এক্স 12"ৰ পলিইথিলিন ফিল্মএখন ব্যৱহাৰ কৰি, শ্বীটখনৰ দুটা মুৰ সংযুক্ত কৰা এক টান চীল সুৰক্ষিত কৰিবলৈ কছাৰীভাঁজ (ইনচাৰ্ট চাওক) ব্যৱহাৰ কৰি স্ফেগনাম মছৰ বলটো মেৰিয়াই দিয়ক।
চিত্ৰ 5। চলচ্চিত্ৰখনৰ ওপৰৰ মুৰটো ষ্টেমৰ চাৰিওফালে সুন্দৰকৈ আঁকি নিশ্চিত কৰক যে কোনো মছ উন্মুক্ত নহয়। ইলেক্ট্ৰিচিয়ান টেপেৰে সুৰক্ষিতভাৱে বান্ধি দিয়ক, টেপটো চিনেমাখনৰ বাহিৰত প্ৰসাৰিত হোৱা আৰু কাণ্ডটো মানি চলাৰ যত্ন লওঁক। প্ৰক্ৰিয়াটো তলৰ ফালে পুনৰাবৃত্তি কৰক, পুনৰ নিশ্চিত কৰক যে ইয়াত এক সুন্দৰ ফিট আছে। আৰ্দ্ৰতা এৰিব নালাগে আৰু উদ্ভিদবোৰত পানী দিয়া বা চিৰিং কৰোঁতে অতিৰিক্ত আৰ্দ্ৰতা প্ৰৱেশ কৰিব নালাগে। আঘাতপ্ৰাপ্ত স্থানত ভাঙি যোৱা প্ৰতিহত কৰিবলৈ উদ্ভিদটোক অংশীদাৰী বা স্প্লিণ্টেৰে সমৰ্থন কৰক।
চিত্ৰ 6। নতুন শিপাবোৰ মছ বলত প্ৰৱেশ কৰাৰ পিছত আৰু সকলো ফালে দৃশ্যমান হোৱাৰ পিছত, মূল শাখাটো মূল উদ্ভিদৰ পৰা আঁতৰ কৰা হ'ব পাৰে। শিপাৰ সময় উদ্ভিদৰ প্ৰকাৰৰ লগতে ইয়াক সম্পাদন কৰা ঋতুৰ সৈতে পৃথক হ'ব।
চিত্ৰ 7। তীক্ষ্ণ চুৰি বা কটা কটা ৰে খালী বোৰেৰে মূল উদ্ভিদৰ পৰা নতুনকৈ শিপা হোৱা উদ্ভিদটো আঁতৰাওক, যাৰ ফলত মছ আৰু শিপাৰ বলৰ ঠিক তলত কাটি বনাওক। (চিত্ৰিত নহয়) পলিইথিলিন চলচ্চিত্ৰখন সাৱধানে আঁতৰাওক। শিপাবোৰ বিচলিত নকৰাকৈ বা মছৰ বলটো আঁতৰ নকৰাকৈ, ভালদৰে প্ৰস্তুত কৰা মাটিৰ বিচনাত ভাল পটিং মিশ্ৰণ বা উদ্ভিদ ব্যৱহাৰ কৰি পাত্ৰএটাত ৰোপণ কৰক।
চিত্ৰ 8। শিপা প্ৰণালীটো ভালদৰে প্ৰতিষ্ঠিত নোহোৱালৈকে নতুনকৈ পাত্ৰ কৰা উদ্ভিদৰ ওপৰত 4 ৰ পৰা 8 দিনৰ বাবে পলিইথিলিন তম্বু এটা ৰখাটো সহায়ক কিয়নো ই অত্যাধিক আৰ্দ্ৰতা হেৰুওৱা প্ৰতিহত কৰাত সহায় কৰিব। উদ্ভিদটো পাতল ছাঁৰ তলত ৰাখিব আৰু নতুন শিপা প্ৰণালীটো ভালদৰে বিকশিত নোহোৱালৈকে পোনপটীয়া সূৰ্যৰ পোহৰ পৰিহাৰ কৰিব।
প্ৰক্ৰিয়াটোৰ অন্তিম পৰ্যায়ত বহুতো উদ্ভিদ হেৰাই যায় কিয়নো নতুন উদ্ভিদৰ শীৰ্ষ অংশটো বজাই ৰাখিবলৈ শিপা প্ৰণালীটো পৰ্যাপ্ত ভাৱে বিকশিত নহয়। চিত্ৰ 8-ত দেখুওৱা প্লাষ্টিক তম্বু ব্যৱহাৰ কৰি বা নতুন উদ্ভিদটো আৰ্দ্ৰ পৰিৱেশত ৰাখি, ডাঙৰ কাটিংবোৰত এটা ভাল শিপা প্ৰণালী বিকশিত কৰা সম্ভৱ। উদ্ভিদটো ভালদৰে প্ৰতিষ্ঠিত হোৱাৰ পিছত, লাহে লাহে ইয়াক স্বাভাৱিক বায়ুমণ্ডলৰ সংস্পৰ্শলৈ আনি পাতবোৰ কঠোৰ কৰাউচিত। আৰ্দ্ৰতা হ্ৰাস কৰিবলৈ প্লাষ্টিকৰ তাঁবুত প্ৰতি কেইদিনমানৰ মূৰে মূৰে কেইটামান ছিদ্ৰ কাটি এইটো কৰিব পাৰি যেতিয়ালৈকে ই বাহ্যিক বায়ুমণ্ডলৰ দৰে নহয়।
0 Comments:
Post a Comment